Jak nie stracić ideałów, jak nie poddać się?

„Belfer”, to historia nauczyciela, który rozpoczął swoją pracę w poczuciu misji. Stopniowo, gdy codziennie przychodzi mu stawiać czoło uczniom mającym za nic wszelkie ideały jego poetycka natura musi zmierzyć się z zachowaniem młodzieży ogołoconej z jakiegokolwiek autorytetu…

Codzienna trauma, balast wypowiadanych w próżnię słów, jarzmo latami niesione przez nauczyciela, ma w spektaklu swój zaskakujący finał.

Sztuka „Belfer”, prowokuje do dyskusji i stawia wiele pytań dotyczących relacji nauczyciel-uczeń, źródeł przemocy, kontaktów interpersonalnych, potrzebie wyrażania siebie oraz posiadania wzorców i ideałów. .

Monolog tytułowego Belfra to słowa często trudne, nawet brutalne, a zarazem trafne – potwierdzone są popularnością dramatu w wielu krajach.

Niejeden nauczyciel obecny na spektaklu zatęskni pewnie do tych chwil, kiedy „belfer” był prawdziwym autorytetem, a w klasie można było usłyszeć muchę.

Dynamiczna, ekspresyjna i wyrazista gra aktora oraz żywy kontakt z publicznością sprawiają, że spektakl ten przeżywa się niezwykle intensywnie i głęboko.